എന്‍റ്റെ ഏകാന്ത സ്വപ്നങ്ങള്‍

നിലാവുറങ്ങുകയാണ്‌; ഇനി നിഴലുകലില്ല, ഞാന്‍ തനിച്ചാണു. ഇടയില്ലാതെ പെയ്ത - മഴയിലെങ്ങൊ ഇന്നലെകള്‍ ഒഴുകി പോയിരിക്കുന്നു,. മിഴിനീരിന്‍റ്റെ നനവില്‍ ‍ഓര്‍മ്മകളും മാഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു. മൌനത്തിന്‍റ്റെ നിറം മങ്ങും വ്യ്‌രൂപ്യം മാത്രം ആയിരിക്കുന്നു- ഈ ഏകാന്ത യാമങ്ങള്‍. ഞാനറിയുകയാണു നിറം മങ്ങിയ ചിത്രങ്ങളാല്‍ ‍എഴുതപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന എന്‍റ്റെ ജീവിതത്തിന്‍റ്റേ ഈ പുതിയ താളുകള്‍. ഒരു വസന്തത്തില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോയ ഒരു ആത്മാവിന്‍റ്റെ ദുഃഖമായ് എല്ലാം അവസാനിക്കുന്നു.

ഒരു നാളും കാണില്ലെന്നു കരുതി ഞാന്‍ - ഒരുപാടു നാളുകള്‍ കരഞിരുന്നു. ഒരു നാള്‍ ഒരു വഴിയില്‍ , ഒന്നായിത്തീരും യെന്നു- അറിഞ്ഞീല ഞാന്‍ അന്നും. ഒരു മാത്ര കൊണ്ടൊരു ജന്മം ജീവിച്ചതായ് തോന്നുന്നു ഇന്നും. മുറിവേറ്റ മനസ്സിന്നൊരു മറുമരുന്നായ്മാ- റുന്നൊരീ സ്നെഹത്തിന്‍ വെളിച്ചത്തില്‍ വിദൂരമെങ്കിലും ഞാനും കാണുന്നു ഒരു സ്വപ്നത്തിന്‍ മരുപ്പച ഇപ്പൊള്‍. ജന്മ സുക്രുതം കൊണ്ടു നേടിയ സ്നേഹമെ വിരഹത്തിന്‍ ചൂടില്‍ വാടാതെ നോക്കാം നമുക്കിതെന്നും ...